2018
Een bijzonder jaar voor Lia

Toen ze Astrid Ales op Facebook had gezien wist onderneemster Lia uit Schagen het zeker. Die vrouw zou alle ellende om de uitkering na een ongeval oplossen aan de keukentafel, zoals ze beloofde in de commercial. Het was niet makkelijk om Astrid naar Schagen te krijgen, maar niet alleen werd alles keurig opgelost, de hele ervaring zorgde voor een keerpunt in Lia’s leven...

Door Hans Vos

Na de klap zat Lia totaal verdoofd achter het stuur en drong het geroep van haar dochter nauwelijks tot haar door.

Een paar seconden daarvoor was Lia uit Schagen met een snelheid van zo’n 80 kilometer van achteren aangereden terwijl ze stilstond voor de brug aan de kop van de Afsluitdijk. Het is 26 juli 2017 en Lia is op weg van Heerenveen naar Schagen met haar dochter en de dochter van een vriendin die ze net hebben opgehaald. Als eerste staat ze voor de slagboom bij de brug. De man die haar aanrijdt heeft niet gezien dat er een file voor de brug staat, waar Lia staat opgesteld aan de linkerkant. ‘Achteraf een wonder dat we niet via de slagboom in het water zijn beland. Dat hadden we nooit overleefd. Een meter van de brug die openstond kwamen we tot stilstand.'

Lia’s eerste zorg zijn haar dochter en de dochter van de vriendin en ze besteedt nauwelijks aandacht aan de brandwonden die de klap achterlaat door de veiligheidsgordels en de pijn in haar nek. ‘Politie en ziekenwagen waren snel ter plaatse, en met een behandeling ter plekke leken we in eerste instantie voldoende geholpen. Het vrijmaken van de rijbaan had prioriteit.’

Na de eerste schrik

Eenmaal thuis dringt het tot Lia door wat er gebeurd is en na de eerste schrik komt de afhandeling van de schade waarbij a.s.r. de verzekeringsmaatschappij is van de veroorzaker van het ongeluk. ‘Laat ik vooral benadrukken dat in het hele proces de backoffice van a.s.r. fantastisch werk heeft geleverd. Meelevend en accuraat. Maar met de man van de buitendienst van a.s.r. die bij me thuis kwam om de schade in kaart te brengen, had ik niet zo’n klik. Het ging allemaal traag. Daarom besloot ik de rechts­bijstand van DAS in te schakelen. Wat ik niet wist is dat ik zelf vanaf dat moment geen gesprekpartner meer was.’

‘Ik zag de commercial met Astrid en dacht meteen: met haar moet ik praten’

Lia volgt diverse therapieën om de zenuw­beklemming in haar nek op te lossen en tegelijkertijd wordt haar dochter meermalen geopereerd aan kolieken uit haar galblaas die bijna zeker aan het ongeval te wijten zijn. ‘Lichamelijk ging het na een half jaar wat beter, ik heb keihard gewerkt aan mijn gezondheid, alles wat het vroeg aangepakt, zelfs de verkoop van het huis om zo kleiner te gaan wonen. Psychisch bleef het uitblijven van een financiële oplossing aan me knagen. Ik werd eigenlijk zieker terwijl ik zo hard gewerkt had aan mijn herstel. Ik kon er geen punt achter zitten, ik wilde door. Ik bleef maar bestanden bijhou­den van wat ik allemaal aan kosten maakte. Focus op het negatieve.

Tot ik de campagne met Sticks en Astrid zag waarin ze claimt dat ze net zo lang doorgaat tot er een oplossing is. Ik dacht meteen: met haar moet ik praten. Dat was nog niet zo makkelijk want ik zit niet in het rayon van Astrid. Dankzij de tomeloze inzet van de binnendienst lukte het. Astrid kwam en binnen een paar uur waren we eruit. Ook had Astrid een gesprek met mijn dochter en werd een bedrag toegekend voor mijn kind. Dat a.s.r. daar ook aan dacht, betekende veel voor me.’

Positiviteit

De hele afwikkeling van het ongeluk zet onderneemster Lia aan het denken over de invulling van de rest van haar leven. ‘Ik besloot om mijn verlies en rouw om te zetten naar kracht. Vanaf september volg ik een opleiding tot uitvaartonderneemster. En als vrijwilliger ben ik betrokken bij een herdenkingsbos voor overleden kinderen. Ik heb het ongeluk kunnen omzetten in positiviteit, dankzij a.s.r. kon ik een punt zetten achter de hele nasleep van dit ongeluk en verder kansen organiseren in plaats van achterstanden administreren.’ •