'We gaan vastleggen wat de eventuele impact op maatschappelijke thema’s zal zijn'

Nu we weer wat vaker naar kantoor gaan, wilde ik nu wel eens wat meer weten van al die wandpanelen, vitrinekasten en andere museale uitstallingen die in ons pand in Utrecht te zien zijn. Op weg naar meetings was ik er al vaak voorbij gerend, en had ik geen tijd (genomen) om goed te kijken en te lezen wat er allemaal te zien is. Maar afgelopen donderdag heb ik die tijd wel genomen – en kon ik eindelijk de geschiedenisliefhebber in mij laven aan al 301 jaar geschiedenis van a.s.r. Een aanrader!

Het zien van de affiches van alle producten en diensten die de revue zijn gepasseerd in deze lange tijd deed me ook weer beseffen wat de kern is van ons bedrijf: mensen verzekeren tegen allerhande onheil. En door het verzekeren van individuen, helpen we de maatschappij als geheel zich te beschermen tegen risico’s. Daarmee sturen we in feite de maatschappij een bepaalde kant op. Denk aan de brandverzekeringen: in de 19e eeuw boden verschillende brand verzekeraars klanten een verzekering tegen brandschade. Veel verzekeraars hadden om de schadelast te beperken een eigen brandweerkorps. Vaak kwamen er dus meerdere brandweerkorpsen op een brand af, totdat duidelijk was welke maatschappij het brandende pand had verzekerd. Uiterst inefficiënt! Uiteindelijk zijn de brandweerkorpsen daarom gaan samenwerken en dat mondde uit tot de brandweer zoals we die nu kennen. Verzekeraars hebben hierdoor bijgedragen aan een goede brandweer in Nederland, iets wat we nu vanzelfsprekend vinden. Ik vond het een interessante reflectie, omdat het ‘sturen’ via verzekeringen ook iets is wat we beogen met het nieuwe beleid dat we afgelopen mei hebben gelanceerd: het Duurzaam Verzekeren beleid. Dit beleid zou je kunnen zien als een doorvertaling van ons Duurzaam Beleggen beleid naar de verzekeringskant van a.s.r. Zo gebruiken we de uitsluitingscriteria uit het Duurzaam Beleggen beleid om een bewuste afweging te maken bij het accepteren van nieuwe bedrijfsmatige klanten. De hamvraag die we onszelf stellen is: draagt de nieuwe klant bij aan de transities die nodig zijn op het gebied van duurzaamheid? En zo niet, kunnen we ze daarbij helpen? Het beleid heeft nadrukkelijk niet het doel bepaalde klanten a priori uit te sluiten (zoals we dat wel doen bij beleggingen), maar juist om een bewuste afweging op het gebied van maatschappelijke impact te kunnen maken in het acceptatieproces. Dat doen we door goed te kijken naar de maatschappelijke risico’s op gebied van milieu, sociale omstandigheden en corporate governance (dus: ESG-risico’s) die een klant met zich meebrengt. Als we die risico’s te hoog vinden, kunnen we de klant op die gronden weigeren, of ervoor kiezen de klant te helpen de risico’s beter te managen. Het gaat onder andere om klanten in sectoren waar veel ESG-risico’s spelen, bijvoorbeeld de fossiele industrie of de intensieve veehouderij.