De column over duurzaamheid
van Annechien
Prijsprikkels
Ken je dat gevoel dat je in de supermarkt staat voor het schap met melk en dat je dan toch geneigd bent om de goedkoopste niet-biologische, klimaatonvriendelijke variant te pakken (of online aan te klikken). Waarna je jezelf vervolgens streng aanspreekt op je niet-duurzame gedrag. Dat je toch een betere wereld wilt, dus waarom wil je dan niet 20 cent extra betalen? Dat je de boeren toch ook een beter loon gunt, je kan toch zeker wel een paar euro per boodschappenbeurt makkelijk missen? Dit soort gedachten schiet regelmatig door mijn hoofd als ik boodschappen doe. En dan ben ik nota bene elke dag met duurzaamheid bezig en toch… kost het moeite.
We zitten ‘gevangen’ in een economisch systeem waar geld de belangrijkste drijfveer is voor transacties, consumptie en politiek bedrijven. Het heeft met name de ‘westerse’ wereld veel gebracht, we genieten van een enorme welvaart waar we vanuit onze luie (thuis)stoel ons geld verdienen en tegelijkertijd kunnen shoppen tot we erbij neer vallen. Maar inmiddels weten we dat er een schaduwkant aan het systeem zit, dat de milieueffecten zich tegen ons keren en dat we andere ‘waarden’ uit het oog zijn verloren die ons juist zo gelukkig maken. En zijn we wel zo vrij als we denken, als we een werkweek van gemiddeld 31 uur nodig hebben om onze hypotheek te kunnen betalen. En dat er ongeveer 1,3 miljoen Nederlanders zijn met klachten die kunnen leiden tot een burn-out, zoals het Inkomenbedrijf ons vertelt.
Wij worden gezien als de homo economicus, de mens die op een rationele economische wijze voorziet in haar behoeftes. En in zekere zin ben ik dat ook in de supermarkt. Maar bij nader inzien denk ik toch dat ik niet zo rationeel ben als ik de langere-termijneffecten zou meewegen in mijn transacties. Misschien moeten we toch beter gaan nadenken over het toepassen van (lange termijn) prijsprikkels. Zoals het schadebedrijf nu laat zien door het aanbieden van gunstige tarieven voor elektrische voer- en vaartuigen.
En een ander bekend voorbeeld is natuurlijk de Verduurzamingshypotheek voor de financiering van energiebesparende maatregelen tegen een speciale lage rente. Of we moeten het kapitalistische systeem wat gaan aanpassen. Zoals
In deze blog wisselen Annechien ten Brinke en Annelien van Meer van het Team MVO elkaar af om je op de hoogte te houden van ontwikkelingen bij a.s.r. op het gebied van duurzaamheid.
Ditmaal Annechien over geld als belangrijkste drijfveer.
Adam Smith, de grondlegger hiervan, het eigenlijk bedoeld heeft, 16 uur per week efficiënt werken om in je basisbehoeften te voorzien en de overige uren besteden aan vrienden, familie, kunst, cultuur, sport en muziek. Dat gaan ons een hoop burn-outuitkeringen schelen en zal het exorbitante consumentisme drastisch doen afnemen. Wat ten goede zal komen aan de druk op het klimaat en de biodiversiteit. En wellicht worden we dan zelfs wel gelukkiger. Voorlopig blijf ik mezelf corrigeren om dat pak melk van 20 cent meer te pakken. Of beter nog: plantaardige melk.
Via deze column in i.p. houden we je regelmatig op de hoogte van de ontwikkelingen op het gebied van duurzaam ondernemen binnen ons bedrijf. Heb je in de tussentijd vragen of opmerkingen? Laat het ons weten via annechien.ten.brink@asr.nl of annelien.van.meer@asr.nl