Je thuis voelen bij a.s.r.


Zelden heb ik meer reacties gehad dan de ruim 300 die ik kreeg op mijn blog op Infonet van 12 juni met de titel: ‘Is a.s.r. wel zo inclusief als ik dacht?’ Eerlijk gezegd werd ik erdoor overrom-peld omdat ik wel even heb getwijfeld om het onderwerp aan te snijden op een moment waarop we grotendeels allemaal thuiswerkten. Maar het bewees eens te meer dat inclusiviteit iets is wat ons bezighoudt en ons aanspoort om te reageren.

Ditmaal twijfel ik niet om het onderwerp ter sprake te brengen. De resultaten van de Denison scan in mei en juni logen er niet om: ondanks dat we behoorlijk scoren op diversiteit en onder meer duurzame inzetbaarheid geeft een derde van de collega’s aan dat niet iedereen zich thuis voelt bij a.s.r. en vindt een kwart dat subtiele vormen van discriminatie niet direct de kop worden ingedrukt.

Alle reden om nu tot actie over te gaan. Ja, ook nu we weer in een periode zitten waar het thuiswerken centraal staat en contact met veel collega’s beperkter is. Want we hebben geen tijd te verliezen. We gaan ons voornemen om inclusiviteit aan te pakken, omzetten in concrete acties de komende maanden.

Laten we ons eerst focussen op wat die diversiteit en met name die inclusiviteit nu eigenlijk voor a.s.r. betekent. Onlangs maakte iemand bij de stakeholderbijeenkomst een opmerking die mij aan het denken zette: ‘Ik wil er zelf wel iets aan doen maar bij gebrek aan een goede definitie weet ik niet precies hoe ik daar een bijdrage aan kan leveren.’ Oftewel, zo vertaal ik het even, we moeten naar een hanteerbare definitie als kapstok voor inclusiviteit. Misschien goed om daarover wat inzichten op een rij te zetten.

Als we hem helemaal platslaan krijg je: Inclusie is insluiting, dat is het tegenovergestelde van exclusie (uitsluiting). Als je daar wat dieper over nadenkt raakt het toch wel de kern: je buiten¬gesloten voelen, voelen dat je er niet bij hoort. Ik geef een simpel voorbeeld waar je je vast iets bij kunt voorstellen. Je bent met je partner op een bedrijfsfeestje waar ‘inside jokes’ worden gemaakt die totaal aan jou voorbij gaan. Dat is nog maar een onschuldige en vooral tijdelijke buitensluiting. Maar stel je voor dat je dat gevoel constant hebt, bij je eigen bedrijf. Hoe vervelend is dat!

Een definitie die wij zelf nog wel eens hanteren is deze: ‘Diversiteit gaat over de aanwezigheid van verschillende mensen in een organisatie, inclusie gaat over de mate waarop mensen zich thuis voelen en invloed hebben op de organisatie.’

Een die het gevoel helemaal raakt door het abstract te maken kwam ik onlangs tegen in een artikel en vind ik te mooi om niet te delen: ‘Diversity is being invited to the party. Inclusion is being asked to join in and dance.’

Concreet komt het erop neer dat we ernaar streven om iedereen zich thuis te laten voelen bij a.s.r. Dat iedereen het gevoel krijgt gewaardeerd te worden, een stem te hebben, dezelfde kans te hebben op een functie, waar niet naar kleur of afkomst wordt gekeken, waar respect is voor afwijkende inzichten, en vul zelf maar aan...

Maar met een goed voornemen komen we er niet. Er zijn te veel vastgeroeste denkpatronen die niet zomaar doorbroken worden. Daarom gaan we zoals al gezegd, het concreet aanpakken. Verderop in deze i.p. zul je zien dat 2 afdelingen al het voortouw hebben genomen.

Eind oktober gaan we met het senior management een workshop volgen over inclusiviteit. Dan komen ongetwijfeld onze onbewuste voorkeuren aan het licht en leren we hoe daarmee om te gaan. Ook zullen jullie de komende tijd uitgenodigd worden voor workshops of andere sessies om inclusiviteit hoog op de agenda te houden. Want hoe mooi zou het zijn als bij de volgende Denison scan iedereen aangeeft zich thuis te voelen bij a.s.r. Dan hebben we ook als bedrijf een enorme sprong voorwaarts gemaakt.

Jos Baeten