Alles is anders door corona

De meeste a.s.r.- collega’s hebben thuis hun draai wel gevonden, blijkt uit reacties op de Infonetoproep. Dit ondanks belemmeringen zoals kinderen, juist alleen zijn, of zorgtaken. Daarom hebben we op de komende pagina’s een selectie gemaakt van verhalen die rechtstreeks met a.s.r. en haar collega’s te maken hebben met het thema: hoe alles anders werd door corona.

Foundation stuurt attentie naar zorgcontacten

Team Foundation heeft al haar maatschappelijke contacten in de zorg bij wie regelmatig teamactiviteiten voor a.s.r.-medewerkers zijn, een kaartje en raamstickers van bloemen gestuurd. Met deze zogenoemde flatflowers laten we weten dat er aan ze wordt gedacht.

‘Wij vinden het ontzettend jammer dat wij dit voorjaar niet bij u kunnen langskomen. Vandaar een bloemetje, we denken aan jullie. En zodra het weer kan, komen we alsnog graag langs! Speciaal voor u én de zorgcollega’s die nu extra hard werken hebben we een bloemetje. Plak hem tegen het raam. En geniet van een klein beetje vrolijkheid in deze ongewone tijd.’

Dat de flatflowers erg gewaardeerd worden blijkt uit de reacties van de zorginstellingen. De bewoners van Sherpa zijn erg blij met hun ‘bloemen’: ‘Dank jullie wel voor deze verrassing!! Wat een ontzettend leuk idee. Zo kunnen de bewoners lang van bloemen genieten. We gaan zorgen dat ze bij woningen worden langs gebracht of dat begeleiders ze halen bij de receptie.’ Ook zorginstelling Axioncontinu is erg te spreken over dit gebaar. ‘Super bedankt voor de bloemen. De bewoners zijn er ontzettend blij mee. Een heel lief gebaar, welk enorm gewaardeerd wordt.’

Annemiek van Melick over opschorten dividenduitkering:

‘Ondanks de huidige gezonde financiële positie van a.s.r. geven we gehoor aan de oproep van de toezichthouder’

a.s.r. volgt de oproep van EIOPA en De Nederlandsche Bank aan verzekeraars in Europa om dividenduitkeringen en aandeleninkoopprogramma’s tijdelijk op te schorten. Dat heeft gevolgen voor de aandeelhouders, onder wie a.s.r.-medewerkers, die nu niet in mei het slotdividend over 2019 van € 1,20 per aandeel ontvangen.

Op 2 april deed EIOPA, de Europese toezichthouder voor bedrijfspensioenen en verzekeringen, een dringende oproep aan verzekeraars om hun aandelen-inkoopprogramma’s en dividenduitkeringen voorlopig uit te stellen. Deze oproep werd direct bevestigd door De Nederlandsche Bank (DNB) die de onder haar toezicht vallende Nederlandse verzekeraars opriep hieraan gehoor te geven. Dat heeft directe gevolgen voor de aandeelhouders van a.s.r.

CFO Annemiek van Melick legt uit waarom. ‘De oproep van zowel EIOPA alsook onze eigen directe toezicht-houder DNB is een algemene oproep en niet gebaseerd op de financiële situatie van individuele verzekeraars. De oproep lijkt enerzijds gedreven door de onzekerheid over de economische effecten die de coronapandemie met zich mee kan brengen voor verzekeraars, denk aan de impact op onze beleggingsportefeuille. Anderzijds speelt ook de herinnering aan de kredietcrisis een rol waarin een groot aantal financiële bedrijven in het jaar voordat staatssteun noodzakelijk was, forse dividend-uitkeringen en aandeleninkoopprogramma’s hadden afgerond. Ik heb daarom ook best begrip voor het standpunt van onze toezichthouder. Punt van kritiek is wel dat de EIOPA-oproep niet door alle nationale toezichthouders zo strikt gevolgd is. Zo geeft de Duitse toezichthouder meer ruimte voor individuele afwegingen waardoor bedrijven met een sterke financiële positie, zoals a.s.r., toch dividend uit kunnen keren over 2019.’

Liquiditeit is robuust ‘Hoewel zowel onze solvabiliteit als liquiditeit robuust is gebleven en wij momenteel geen belemmeringen zien om het 2019 slotdividend uit te keren, hebben we toch besloten aan de zeer indringende oproep van EIOPA en onze eigen toezichthouder DNB gehoor te geven en het slot dividend over 2019 alsmede het restant van ons aandelen inkoopprogramma uit te stellen.’ Annemiek realiseert zich dat ook collega’s aandelen a.s.r. in hun bezit hebben en dat ook zij in mei vooralsnog niet het slotdividend over 2019 ontvangen. ‘Het is voor alle aandeelhouders, dus ook voor collega’s die aandelen hebben, een teleurstelling. Aandelen, en zeker aandelen met een normaliter stabiel en goed dividendrendement, worden gekocht met een andere verwachting. Denk bijvoorbeeld ook aan de vele pensioenfondsen die ons aandeel beleggen. Ook zij voelen direct de pijn van alle dividendafstel, -uitstel of -verlagingen van bedrijven door corona en daardoor indirect ook de pensioengerechtigden.’ Wanneer a.s.r. wel weer dividend zal uitkeren, is nu nog moeilijk te voorspellen. ‘We staan er nog steeds financieel robuust voor en zijn de mogelijke impact van de pandemie in kaart aan het brengen middels een aantal scenario’s. Deze scenario’s zijn met name afhankelijk van hoe de pandemie en met name de lockdownsituatie zich verder ontwikkelt. De duur van de lockdown drijft uiteindelijk de economische impact.’

De baardcollega van Ingrid

Ik neem weddenschappen aan op wie het was’, beloofde RvB-lid Ingrid de Swart in haar blog van 4 april. Omdat toen het bellen met beeld net weer mogelijk was, zag Ingrid haar collega’s voor het eerst in weken weer live via Teams.

Niet alleen kreeg ze daarmee inzicht in de directe werkomgeving (zo zag ze een zoon op de achtergrond tennissen), ook zag ze de uiterlijke verschillen, vergeleken met een paar weken daarvoor. Bij het inbellen in Teams kreeg 1 collega het zwaar te verduren. De opmerkingen over zijn baard waren niet van de lucht, waarop hij zuchtend opmerkte dat het hem zelf ook was opgevallen dat hij een baard had.

Het leek Ingrid een leuk idee om daar een weddenschap voor uit te schrijven voor alle andere collega’s. Wie was dit? Zo ver kwam het nauwelijks, want de betrokkene verraadde zichzelf een paar dagen later aan de redactie. Toen die een bericht plaatste van Juridische Zaken op Infonet met beeld van Thomas Oremus, mailde hij om de redactie daarvoor te bedanken. ‘Keurige foto die bij het bericht stond. Dat was even geleden. Moet je zien hoe ik er nu uitzie...’

Introductie nieuwe medewerkers ‘op afstand’

Ook de introductie voor nieuwe medewerkers moest worden aangepast. Want op 1 april stonden er weer 47 nieuwe collega’s (vast, flex en stage) op de - nu virtuele - stoep. Er werd een proces ingericht samen met Services en IT&C om laptops en telefoons naar de huisadressen te sturen, er werd een pdf gemaakt van het welkomstmagazine en de communicatie naar nieuwe medewerkers en hun leidinggevenden werd aangepast.

Daarnaast werd er een alternatief ontwikkeld voor de fysieke introductiedag. Alle nieuwe medewerkers die aan de introductiedag in april zouden deelnemen, werden uit-genodigd voor een Teams Introductiebijeenkomst. Daar vonden ze de digitale versies van het welkomstmagazine, de i.p. en het jaarmagazine, de presentaties van de sprekers en de animaties van Het verhaal van a.s.r. en De Andere Cao. Ook werden de nieuwe collega’s uitgenodigd om zichzelf daar voor te stellen, waar goed gebruik van werd gemaakt.

De bijeenkomst zelf werd ingekort tot ruim een uur, en vond ook plaats via Teams. Caroline van Steenbergen en Fred Beemer van HR waren de facilitators en Jos Baeten, Boudewijn van Uden en Jolanda Sappelli spraken de nieuwe medewerkers met video toe vanaf hun thuiswerkplek. Deel nemers konden reageren via chat, en de vragen werden gesteld met de video aan.

Het werd een bijzondere bijeenkomst, met na afloop veel complimenten voor Caroline en Fred. Caroline: ‘Ik vond het spannend, en het was even zoeken, maar ik ben tevreden over hoe het is gegaan. Ik ben ook enthousiast over de inzet van Teams, en misschien dat we dit er ook inhouden als we elkaar weer fysiek kunnen ontmoeten. Dan kunnen we het inzetten voor kennismaking, netwerken en informatie en ervaringen delen.’Fred: ‘En zodra we weer op kantoor kunnen werken, worden deze deelnemers uitgenodigd voor de onderdelen van de introductiedag die nu niet konden plaatsvinden, zoals de rondleiding, het verzekeringsspel en het maken van een pasfoto.’

Luchtzuiverende varens als hart onder de riem

Net als andere events werd ook de relatiedag van a.s.r. hypotheken afgezegd waardoor er 150 relatiegeschenken over waren. Om deze Bloomsboxen, houten kistjes met daarin 3 luchtzuiverende varens, toch een goede bestemming te geven, vroegen Jeanne Viergever en Birgit Johansson van Hypotheken of de deelnemers aan de relatiedag het geschenk op hun thuisadres wilden ontvangen of aan iemand cadeau wilden doen. Hier kwamen ongeveer vijftig reacties op waarna deze vraag ook aan collega’s bij Hypotheken werd gesteld.

Birgit: ‘We kregen veel mooie reacties en het merendeel van de kistjes kreeg daardoor een heel persoonlijke bestemming. Iemand wilde er een bij oma laten bezorgen. Zij werd vorige week 80, maar er kon bijna niemand op haar verjaardag komen vanwege corona. Een ander koos een vriendin, eigenaresse van een strandtent, die door alle maatregelen nu ook na het winterseizoen zonder inkomen zit.’

De kistjes die daarna nog overbleven, zijn gedoneerd aan Stichting Reinaerde, een grote zorginstelling in het midden van het land. Jeanne: ‘Zij ondersteunen mensen met een beperking en hebben een groot aantal cliënten die normaal gesproken naar hun dag besteding komen, maar nu thuis moeten blijven. Om hen een hart onder de riem te steken, krijgen zij een #veelliefsbox thuis met leuke spulletjes van allerlei sponsoren. Onze Bloomsboxen zitten daar in.’

Medewerkers doneerden € 5000 aan Rode Kruis tijdens coronapandemie

De Gamificationactie voor het Rode Kruis van HR en Foundation was een groot succes. Collega’s hebben hun punten ingeleverd en zo € 5000 gedoneerd aan de hulporganisatie. In de loop van het jaar komen nog andere goede doelen die je via Gamification kunt steunen.

Al 3 jaar achtereen is er in de kerstperiode een Gamificationactie waarbij medewerkers hun punten kunnen doneren aan goede doelen. Dit is altijd een groot succes. Dat bracht HR en Foundation op het idee om ook in deze bijzondere tijd een actie op te zetten; geld ophalen voor het Rode Kruis, dat hulp biedt tijdens de coronapandemie.

Door bij Gamification naar de veiling te gaan en te kiezen voor de optie ‘Doneer 1000 punten voor het Rode Kruis’ kon je je punten doneren. 1000 punten stond gelijk aan € 10 van HR en de opbrengst werd door Foundation verdubbeld. Er zijn 250.000 punten gedoneerd, het Rode Kruis kreeg hierdoor € 5000.

Veel waardering voor commercial a.s.r.

Niet alleen vanuit collega’s en relaties krijgt de t.v.- en radiocommercial van a.s.r. lof toegezwaaid, ook vanuit de vakpers zoals de Ster. Zij noemen het een goed voorbeeld van een campagne waarin geen commerciële boodschap wordt gepromoot, maar waarin a.s.r. in de spot haar maatschappelijke verantwoordelijkheid toont.

Eind maart zou de campagne van a.s.r. voor de Duurzaamheidshypotheek van start gaan. Maar gezien de maatregelen en ontwik-keling van het coronavirus leek het niet gepast om een commerciële boodschap uit te zenden. Hella de Weger, manager Merk & Positionering: ‘In overleg met de RvB hebben we op het laatste moment besloten het uit te stellen, maar toch gebruik te maken van de ingekochte tijd in de media. Met als resultaat een boodschap van betrokkenheid en saamhorigheid, ondersteund door een mooi liedje.’

Het effect van de a.s.r.-spot werd getest door de Ster en bleek zeer hoog gewaardeerd te worden. Zo behaalde de tv-commercial een 7,9, waar het gemiddelde rapportcijfer van tv-commercials een 6,6 is. De radiocommercial haalde een 7,1 (gemiddelde: 6,1). ‘De respondenten gaven aan dat de commercial aansprak, een goed gevoel gaf, aanzette tot actie en geloofwaardig was. Daarnaast vond men de boodschap sterk, goed, duidelijk en sympathiek. Hiermee is het doel van de campagne geslaagd: a.s.r. wilde mensen oproepen binnen te blijven en tegelijkertijd de helden een hart onder de riem steken.’

Zorgen om zoon Luuk

Jan-Willem Rijken, senior medisch behandelaar bij De Amersfoortse, krijgt een eerste onrustbarend telefoontje als zoon Luuk tot 20 maart niet meer op de universiteit mag komen. Luuk studeert in Warschau. Al snel volgen de gebeurtenissen elkaar op. Vliegen kan kort daarna niet meer. Dus stappen Jan-Willem en zijn vrouw in de auto om Luuk te halen. Gaan ze het nog halen voordat Polen de grenzen sluit?

'Onze zoon was voor zijn studie sinds 1 maart in Warschau. Op het moment dat hier in Nederland berichten over besmettingen in Brabant de ronde doen, is het daar nog rustig. Op dinsdag 10 maart krijgt hij echter bericht dat hij tot 20 maart niet meer op de universiteit mag komen. De overige scholen blijven nog wel gewoon open.’

Luuk wordt onrustig omdat hij op 23 maart sowieso in Nederland moet zijn voor een sollicitatiegesprek. Hoe is de situatie tegen die tijd? Kan hij dan nog wel terug naar Nederland? Wat is wijsheid? Op vrijdagmorgen 13 maart boekt hij een vlucht voor maandagochtend, maar in de loop van de dag besluit de Poolse regering om vanaf zondag 15 maart 00.00 uur geen internationale vluchten meer toe te staan. Hij belt

vrijdagavond rond 8 uur met ons en we overleggen wat te doen. Hij kan voor zaterdagmiddag nog een vlucht boeken, maar mijn vrouw en ik besluiten dat we in de auto stappen om hem op te halen. Het risico bestaat dat er zaterdagmiddag zoveel toeloop is op het vliegveld dat ie alsnog strandt.’

Scheelt 6 uur reistijd Luuk gaat kijken of hij zijn ouders per trein tegemoet kan komen, die zaterdagochtend om 9 uur richting Polen vertrekken. ‘Rond 10 uur ’s avonds gaat de telefoon; de grenzen zouden al dicht zijn. Ik bel een collega met Poolse roots om na te gaan wat zij kan achterhalen, want wij kunnen niets vinden. Even later belt ze terug en er is gelukkig nog geen sprake van gesloten grenzen. Opgelucht bellen we onze zoon en hij heeft een kaartje gekocht voor trein naar Poznan. Dat scheelt ons 2 keer 300 kilometer rijden en dus zo’n 6 uur reistijd, fijn. Om 4 uur ’s nachts passeren we de Duits-Poolse grens en zien al wat mensen in oranje pakken auto’s en hun inzittenden controleren. Wij mogen gewoon doorrijden.’ Forse file Rond 6 uur ’s ochtends zijn Jan-Willem en zijn vrouw bij het station in Poznan. Om half 8 acht arriveert Luuk. ‘We kopen een kop koffie en vertrekken 5 minuten later weer richting Nederland. Nu wat haastiger en ongeruster, want wat zullen we aan de grens aantreffen? Gelukkig geen enkel oponthoud richting Duitsland, maar om Polen in te komen moeten mensen geduld hebben, want er staat een forse file. Wij kunnen doorrijden en aan de Duits-Nederlandse grens zijn ook geen problemen. Zaterdagmiddag rond half 5 zitten we weer thuis aan de koffie en hebben zo’n 1700 kilometer extra op de teller. Sinds 26 maart kan onze zoon online zijn Poolse colleges volgen. Hij heeft zijn draai inmiddels gevonden. Maar het was wel even heel spannend.’

Vliegende logees op a.s.r.-parkeerdek

Het terrein van a.s.r. aan de Archimedeslaan ligt er nog steeds verlaten bij, maar op het parkeerdek heerste een paar weken behoorlijke drukte. IT&C-collega Edwin van Breda en zijn zoon Casper hebben hun bijen hier een tijdelijk onderkomen gegeven.

'Casper en ik zorgen sinds mei vorig jaar voor een bijenvolk bij ons in de achtertuin. Een aantal jaren zette een bevriende imker zijn bijen bij ons in de tuin. Casper vond dit zo ontzettend leuk dat hij ook heel graag imker wilde worden. Ik besloot met hem mee te doen en samen hebben wij vorig jaar een cursus gevolgd en theorie en praktijk met succes afgerond.’

Een aantal weken geleden bedacht Edwin dat het goed was om de kasten waar de bijen in wonen onder een afdak te zetten. Tijdens een regenbui worden de kasten erg nat en dat is niet goed voor de gebruikte materialen. Daarom maakte hij naast de huidige plek achter in de tuin een nieuwe bijenstand.

Maar het verplaatsen van bijen is minder eenvoudig dan het lijkt. ‘Bijen kunnen niet zomaar verplaatst worden, zelfs geen meter. Ze vinden dan de ingang van hun huis niet terug. Na overleg met onze cursusleidster bleek dat de beste optie is de bijen minimaal 3 weken, liefst iets langer, op een andere locatie te laten logeren. Die locatie moet minimaal 3 kilometer van hun huidige locatie zijn.’

In zijn zoektocht naar een rustige plek kwam Edwin op het idee om de bijen op het lege parkeerterrein bij a.s.r. neer te zetten. ‘Wij wonen in Soesterberg dus zo voldeden we zeker aan de 3 kilometer regel. Ik stuurde een mailtje aan het coronaloket en daar is binnen 1 dag erg positief op gereageerd. Toen hebben we de bijen bij a.s.r. neergezet.’ Deze logeerpartij is inmiddels ten einde. Sinds eind april staan de bijenkasten op hun nieuwe plaats bij Edwin en Casper in de achtertuin.

Streep door afscheidsetentje

Met een rondje langs bekenden en een etentje met haar teamgenoten wilde Leven-collega Gineke van den Brink na 38 jaar afscheid nemen van a.s.r. Het coronavirus zette een streep door de plannen. Nu leverde ze eind maart in de hal van een leeg a.s.r.-gebouw haar laptop in. ‘Ik heb het altijd geweldig naar mijn zin gehad, maar ben boventallig’, zegt Gineke, die in 1981 bij AMEV begon. Dat haar vertrek anders uitpakte, zorgde voor gemengde gevoelens. ‘Ik had mijn collega’s graag persoonlijk gedag gezegd, aan de andere kant zijn die emotionele momenten mij nu bespaard gebleven.’

Een paar dagen nadat ze haar laptop inleverde, werd Gineke gebeld door Jos Baeten. ‘Alle a.s.r-medewerkers kregen in maart een bloemetje, behalve degene die per 1 april boventallig waren. Ik mailde Jos om te vragen of wij nu al vergeten waren. Dat hij mij persoonlijk belde en zich verontschuldigde heb ik erg gewaardeerd. En tot mijn verbazing ontving ik een dag later alsnog een bos bloemen.’

Sinds 1 mei heeft Gineke een nieuwe baan, ze is wagenpark beheerder bij On-Route in De Bilt. ‘Ik heb er ontzettend veel zin in. En dat etentje met mijn collega’s gaat er beslist nog een keer komen.’

Ook geen afscheid voor Piet

Zelfs na 53,5 dienstjaren ook geen echt afscheid. Dat overkwam Piet Kaan die half april op zijn 69e een streep zette onder zijn langdurige a.s.r.-carrière. ‘Natuurlijk had ik me dat anders voorgesteld, maar we hebben met de collega’s een digitale borrel gedaan via Teams. We hebben getoost op elkaar. Best wel gezellig maar het is toch anders dan iemand recht in de ogen kijken. Maar de vele mails en bedankjes van mijn collega’s bij Schade hebben veel goedgemaakt.’

Piet wandelde op zijn 16e het pand van Stad Rotterdam binnen aan de Blaak met de vraag of er werk voor hem was. Piet kon meteen beginnen. De rest is geschiedenis. ‘Ik ben een paar jaar even overstapt naar een andere afdeling binnen Schade maar letsel schade is tot de dag van vandaag mijn passie geweest.‘

Hoe hij zijn vrije tijd invulling gaat geven, is voor de komende tijd duidelijk. ‘Fietsen met mijn kleinkind bijvoorbeeld en met echtgenote Simone. Digitale opnames maken met mijn band omdat we niet live kunnen spelen en dan liggen er wat klusjes thuis. Wat verfwerk maar dat is niet mijn hobby.’

Piet hoopt later dit jaar zijn echte afscheid te kunnen vieren met zijn ex-collega’s. ‘Of we dan ook elkaar de handen kunnen schudden. Ik twijfel. Maar dat ik mijn werk de komende tijd zal missen, is zeker.’

Schade-expert Paul Westerik

Schade:

Gewoon doorwerken (maar dan net even anders)

a.s.r.-collega’s die normaal bij klanten langsgaan, bijvoorbeeld de schade-experts of preventiespecialisten voeren hun werkzaamheden nu anders uit. Zij gaan ‘op afstand op bezoek’.

‘Toen bleek dat we niet meer fysiek naar onze klanten toe kunnen, bedachten we een manier om virtueel op bezoek te gaan’, vertelt preventiespecialist Gerard Gerrits. ‘We doen dat in samenwerking met de adviseur. We voeren eerst een telefoongesprek en schakelen daarna over op videobellen om zo “samen rond te lopen” over het bedrijf en de preventiemaatregelen te bespreken. Door deze werkwijze kan onze acceptatie-afdeling verzekeringsaanvragen accepteren onder voorbehoud van fysieke inspectie. Deze moet dan later nog wel gebeuren.’

Schade-experts De werkwijze van schade-experts is vergelijkbaar met die van preventiespecialisten. Paul Westerik: ‘Onze eigen expertisedienst werkt zoveel mogelijk vanuit huis. Zij benaderen de klanten nu telefonisch en beoordelen de schade door vragen te stellen. Tijdens het bellen kan de expert meekijken op video, zodat hij de schade kan zien en foto’s kan maken. Op deze manier kan 85 tot 90 procent van de werkzaamheden gewoon worden uitgevoerd. Als een bezoek noodzakelijk is, komt er wel een schade-expert langs.‘

Zo bezocht Paul afgelopen week enkele klanten waar een forse brand had gewoed. ‘Dan kun je niet wachten, maar moeten we zo snel mogelijk helpen. We houden ons aan de regels van het RIVM, schudden geen handen en gaan elkaar zoveel mogelijk uit de weg. Ook houden we gesprekken kort om zo een eventuele besmetting met corona te voorkomen. Het nadeel daarvan is wel dat we minder tijd hebben om het slachtoffer te spreken.’

Preventiespecialist Gerard Gerrits

Wel of geen corona na skivakantie in Oostenrijk

a.s.r.-collega Bas Overmars zou met een aantal vrienden gaan skiën in Italië, maar corona gooide roet in het eten. De vrienden besloten na een negatief reisadvies hun bestemming te veranderen in het Oostenrijkse Sankt Anton. Maar of dat nu zo’n goed idee was?

‘Ik zou met 7 vrienden gaan skiën in Santa Cristina, een dorpje in de Italiaanse provincie Zuid-Tirol. Maar naarmate de vertrekdatum van 11 maart naderde werd de bestemming steeds onzekerder. Uiteindelijk werd er geadviseerd om alleen naar dit gebied te reizen als het strikt noodzakelijk is. Daarom besloten we de reis op het laatste moment om te boeken en naar Sankt Anton in Oostenrijk af te reizen, omdat dit gebied volgens Buitenlandse Zaken veilig was.

Maar inmiddels sloeg ook in onze groep de twijfel toe en wilde niet iedereen meer mee. Drie vrienden zagen om verschillende redenen van de reis af en de vierde, die met de auto ging, belde ons vanuit de Eifel dat hij al drie kwartier met zijn vrouw, huisarts, in discussie was over de in haar ogen onverantwoorde beslissing om te gaan skiën én niet te vergeten après-skiën in tijden van corona. Zijn beslissing om terug te keren naar Nederland deelden we, want hier stond een huwelijk onder druk.

Vermijden mensenmassa's Eenmaal aangekomen in Sankt Anton checkten we in en dineerden in het hotel om op donderdag 12 maart wakker te worden met een strak blauwe lucht en verse sneeuw. Het was een superdag, al viel ons wel op dat de beruchte après-skitent de “Mooserwirt” gesloten was. Voor ons geen probleem, want skiën en het vermijden van grote mensenmassa’s was het belangrijkst.

De volgende dag ontving een van mijn vrienden een app waarin stond dat “Oostenrijk meldt dat Nederlanders die in Sankt Anton waren in quarantaine moeten. Nederlandse wintersporters mogen het gebied nog wel verlaten, maar hun identiteit wordt doorgegeven aan de Nederlandse overheid.” Ook zou er sprake zijn van wegversperringen. Door al deze berichten besloten we onmiddellijk onze koffers te pakken en naar Innsbruck te rijden. We kwamen daar na de nodige administratieve rompslomp en het passeren van een aantal politieposten veilig aan. Hierna reisden we door naar huis.

Bas staat uiterst rechts op de foto

Ondertussen had ik van een collega gehoord dat we vanaf die maandag voor onbepaalde tijd thuis moeten werken. Dat kwam me niet slecht uit, want ik was de dag na thuis¬komst verkouden geworden. En ik was niet de enige die zich niet lekker voelde, want mijn overige vrienden bleken inmiddels koorts te hebben en 1 van hen, een arts, bleek na een test het coronavirus onder de leden te hebben. Dat betekende voor mij, alleenstaand, dat ik 2 weken in quarantaine moest. Mijn leven bestond vanaf dat moment alleen nog maar uit werken, aan het einde van de dag inkopen doen en wandelen of een stuk hardlopen. Familieleden, vrienden en mijn loopvriendin kon ik beter niet ontmoeten, want wie weet was ik ook besmet.

Nu kan ik best goed op mezelf zijn maar de inmiddels 10 dagen (Bas schreef dit half maart, red) zonder écht contact vallen me best zwaar. Daarom zijn de telefoontjes via Teams, het werk, de groepsapp en het sporten zo belangrijk. Al zal je mij niet horen klagen, want werken terwijl kinderen om aandacht vragen, lijkt me pas echt loodzwaar. Nog 4 dagen zelfopgelegde quarantaine en dan schuif ik zondagavond op gepaste afstand weer aan bij mijn familie!’

‘Elk nadeel heb z’n voordeel’

Een bijna leeg pand, slechts enkele medewerkers van bijvoorbeeld de beveiliging en de post, Hotspot en restaurant gesloten en geen bezoekers voor de tentoonstelling. Toch heeft ons thuiswerken voor Facilitair ook voordelen. Zo zijn kapotte armleggers van bureaustoelen vervangen; alle toetsenborden, muizen en beeldschermen gereinigd; zijn de ramen gezeemd en hebben alle vloeren een dieptereiniging gehad. Diverse werkzaamheden konden nu overdag worden gedaan, die normaal gesproken alleen ’s avonds of in het weekend kunnen. En dat scheelt in de kosten. Johan Cruijff zei het al: ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’.

Flexibele inzet medewerkers bij Ardanta

Bij Ardanta verviel grotendeels het buitendienstwerk, maar ook het ‘outbound’-bellen. Aan de andere kant is het nu drukker op de Klantenservice en de Nabestaandenservice. Het MT handelde snel en doortastend door meerdere medewerkers – op basis van vrijwilligheid – op andere werkzaamheden in te zetten.

Adviseur Robert Vries is 1 van de buitendienstadviseurs die nu tijdelijk wat anders doet: ‘Van de ene dag op de andere konden we geen klanten meer bezoeken. Alle afspraken werden geannuleerd.

Bij een beperkt aantal klanten konden we dit omzetten in telefonisch advies op afstand, maar de rest gaf aan dat ze liever later dit jaar persoonlijk contact hebben. Op wat administratie na, droogde het werk dus snel op. In overleg met het MT zijn wij als adviseurs nu op andere zaken gezet. Nabellen van nieuwe klanten, offertes uitwerken en andere zaken. Zelf zit ik bij Klantadvies Binnen, geef ik telefonisch advies, en verwerk ik mail en inkomend telefoonverkeer. Iedereen is blij weer nuttig te zijn.’

Marcella Weber is juist van Klantenservice naar de Nabestaandenservice gegaan. Zij heeft in een eerdere piekperiode de Nabestaandenservice ook al geholpen. Het werk van de Klantenservice kan en wordt onder anderen door enkele adviseurs ondersteund, hierdoor kan Marcella het specifiekere werk van de Nabestaandenservice doen. ‘Ik ben gebeld door mijn teammanager of ik dit wilde en ik zei natuurlijk gelijk ja. Erg leuk dat ze aan mij dachten en dat Ardanta hun medewerkers die kans geeft. Het is fijn om daar bij te springen waar nodig, ik vind de afwisseling ook prettig.’

Het Outboundteam belt klanten om hen te informeren over hun uitvaartverzekering. Dit komt onder meer voort uit de zorgplicht om klanten om de zoveel jaar in te lichten over hun verzekering. Toch merkte het team dat veel klanten het in deze periode ongepast vonden. Daarom is dit werk opgeschort en is onder anderen Daniëlla van Haastert tijdelijk ingezet bij de Klantenservice. ‘Spannend, want ik heb hier geen opleiding voor. Ik weet ook niet op alle vragen direct een antwoord, maar gelukkig hebben we de vraagbaak en al doende leert men. Ik moet wel wennen dat de hele dag door de telefoon gaat, maar meestal krijg je leuke klanten aan de lijn. En de tijd vliegt voorbij!’