Oudste boa van Nederland (86!) waakt al 25 jaar over a.s.r.-domein
Liefst geeft hij eerst een waarschuwing maar als het niet anders kan, gaan overtreders in de Soester bossen gewoon op de bon. Ton van Galen (86) mag zich de oudste boa (buitengewoon opsporingsambtenaar) van Nederland noemen en gaat met een speciale ontheffing zelfs nog 2 jaar door. ‘Vooral mountainbikers willen nog wel eens afwijken van de route. Laatst nog een groep van 10. Dan krijgen er 2 een bekeuring en die delen ze dan maar onderling. Maar verzet tegen mijn optreden heb ik nog nooit meegemaakt.’
Door Hans Vos
Rentmeester Teus Bor: ‘Ton is voor ons goud waard. Hij spreekt mensen aan en is een soort gastheer op ons terrein. En pas als mensen zich echt niet gedragen dan gaan ze op de bon. Maar vergeet niet hoeveel afval er momenteel illegaal wordt gestort in natuurgebieden. Dat wordt misschien nog wel een groter probleem. Ook daarvoor is toezicht noodzakelijk. Omdat Ton zich dagelijks in het veld laat zien, gaat daar een preventieve werking vanuit.’
‘Ik doe het voor het welzijn van de dieren’
Er moest vorig jaar nog van alles aan te pas komen om de 86-jarige Ton van Galen een verlenging te geven van 2 jaar als boa van onder meer 200 hectare bossen en natuurgebied rond Soest dat tot de landelijk vastgoedportefeuille behoort van a.s.r.-rentmeester Teus Bor. ’Daar komen veel recreanten zoals wandelaars, hondenbezitters en ruiters die gebruik maken van de paden van ons terrein. Om dat in goede banen te leiden is toezicht onmisbaar. Daarom wilden wij ook graag met Ton door. Maar eigenlijk zou hij daar nog een soort herhalingscursus voor moeten volgen. Daar had Ton gezien zijn leeftijd geen zin meer in. Ton heeft echter jarenlange ervaring als boa. Daarom hebben wij die aanvraag bij Justitie gedaan met een warm pleidooi om de regels soepel te hanteren en deze man opnieuw aan te stellen. 17 februari wordt hij voor de volgende periode beëdigd.’
Ton begon zijn carrière als regulier politieman maar werd na zijn verhuizing naar Soest opgenomen bij de natuur- of bospolitie. ‘Al voor mijn pensioen werd ik gevraagd boswachter te worden bij Natuurmonumenten en toen ik een keer de bosbeheerder van de a.s.r.-bossen tegenkwam werd ik ook daarvoor gevraagd. Nu zo’n 25 jaar geleden. Ik heb zelf veel aan kennis opgedaan door cursussen te volgen over milieu en dergelijke. En zo word je dan boa. Maar mijn hart gaat toch altijd uit naar het welzijn van de dieren.’ Streng optreden Dat is ook precies de reden waarom Ton nog steeds met veel energie streng optreedt tegen de mensen die de regels in de bossen overtreden.
‘Er zijn niet voor niks paden aangelegd. En ook in het bos moet de hond aan de lijn. Ik heb een hardnekkige overtreder wel eens tot 4 keer toe een bon gegeven, want loslopende honden kunnen nu eenmaal gevaarlijk zijn voor sommige dieren in het bos omdat ze voor verstoring en stress zorgen.’
Niet alleen de bezoekers maar ook het bos zelf heeft Ton zien veranderen in de loop der jaren. 'Je ziet bijna geen konijn meer. Vroeger werd er zelfs op gejaagd. Maar door ziektes is die populatie helemaal uitgedund. Zo af en toe zie ik er een, terwijl ik soms toch wel zo’n 10 kilometer loop op een dag. Ook de kievit is uit het beeld verdwenen. Maar het reeënbestand is explosief gegroeid en dassen zijn er ook weer genoeg. Ik heb zelf bij mijn dienstwoning waar ik nog steeds in mag wonen, een ree-opvang van wezen van aangereden dieren.’