René le Blanc
Weekblad Panorama koos hem als man van het jaar, en Radio 10 draaide zijn single tot vervelens toe. Bij elke talkshow stond hij minstens één keer op de gastenlijst. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk!
Ik heb het over René le Blanc. Hij is de enige doorbraak uit het sublieme tvprogramma ‘Ik geloof in mij’ over tweederangs zangers die het maar niet lukt om door te breken. Eigenlijk bij gebrek aan talent en zelfkennis. Maar daar wasie ineens: René, met een tenenkrommende single. Alleen al hoe hij love uitspreekt als luf en bijna constant tegen de toon aanzit, het doet zeer aan je oren.
Een vergelijkbare doorbraak overkwam ooit Frans Bauer die in All You Need Is Love moest kiezen uit 2 aanbidsters. Frans – ik ken hem trouwens als een enorm vriendelijke vent – had jarenlang gezeuld met een tas singletjes die hij huis aan huis probeerde te verkopen. Een jongensstemmetje met een snik, zullen we maar zeggen.
Des te schrijnender voor mij was dan ook dat ik afgelopen week een van mijn beste vrienden naar zijn laatste rustplaats mocht begeleiden. Zanger Johan Bouquet, een man met een werkelijk fantastisch talent die Hazes beter kon zingen dan
Hazes zelf, maar ook Pavarotti kon laten herleven alsof je in het concertgebouw stond. Ja, hij had ooit aan de Soundmixshow meegedaan en aan andere tvtalentenshows. Kreeg van elk jurylid lof toegezwaaid maar dat was het dan. Veel gewerkt in het schnabbelcircuit en best goed verdiend, maar nooit echt doorgebroken. Zo onrechtvaardig is de showbusiness soms.
Wat heeft dit met a.s.r. te maken? Nou, het is juist de tegenstelling met ons bedrijf die het succes van René bij me oproept. De cao was de laatste tijd onderwerp van gesprek. Uit de gesprekken met de vakbondsbestuurders over het resultaat wordt a.s.r. niet alleen geroemd om de aandacht voor vitaliteit, ook voor initiatieven als In Beweging met vele opleidings- en ontwikkelingsmogelijkheden. In het bedrijf voeren we gesprekken over diversiteit, dat we niet kijken naar kleur of achtergronden. Wie capaciteiten heeft, krijgt de ruimte en kan doorstromen. Oké, dat zal niet iedereen lukken maar alleen al afgelopen weken kreeg ik een mailtje van een collega die een superbaan krijgt bij het UMC en van een collega die doorstroomt vanuit Investor Relations naar AOV als manager. Allemaal van harte gegund. Mooi toch. Zo zou het ook in de showbusiness moeten zijn. Succes door capaciteit en inzet. Maar ik weet beter. Ik ga Pavarotti opzetten. Hans Vos, hoofdredacteur i.p. hans.vos@asr.nl